بررسی فعالیت فیزیکی و فرآیند تصمیم گیری در دانش آموزان دبیرستانی

چکیده زمینه و هدف: ایران در حال عبور از دو دوره گذار مهم است. انواع بیماری های مزمن خصوصا برای افراد مسن، مانند بیماری عروق کرونر، دیابت، پوکی استخوان و غیره در حال افزایش هستند که دو علت مهم آنها عبارتند از عدم فعالیت فیزیکی و سوء تغذیه، لذا این مطالعه با هدف تعیین فعالیت فیزیکی و فرایند تصمیم گیری در دانش آموزان پسر دبیرستانی منطقه یک آموزش و پرورش شهرستان قم در سال 1391 انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی توصیفی - تحلیلی، 201 دانش آموز پسر از منطقه یک آموزش و پرورش قم، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید و از طریق نرم افزار spss 18 و با استفاده از آزمون های کروسکال - والیس، من ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سطح فعالیت بدنی دانش آموزان37/0±28/2 بود که بسیار پایین تر از حداقل نمره قابل قبول برای این فعالیت یعنی 75/2 است (05/0 p<). میانگین نمره برای فعالیت های ورزشی 97/2 است که بالاتر از حداقل نمره قابل قبول برای این فعالیت یعنی 33/2 بود (05/0 p<). و میانگین نمره فعالیت فیزیکی در اوقات فراغت 74/2 است که به طور معنی داری بالاتر از حداقل نمره قابل قبول برای این فعالیت یعنی 5/2 می باشد (05/0 p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، تاکید بر افزایش و ترویج آموزش در مورد اهمیت ورزش و هر نوع فعالیت فیزیکی و فواید کوتاه مدت آن و نتایج بلند مدت عدم فعالیت توصیه می شود.